Een fout …
Maar het is gebeurd.
Ik heb gisteren mijn haar laten knippen bij een andere kapper. Mijn eigen kapper is met verlof en ook al heb ik een afspraak binnen twee weken. Mijn haar was nu te lang en nog twee weken wachten, hmmm.
Twee kappers aan het werk. Eén jongere en één oudere kapper. Het was mijn beurt. De jonge kapper maakt een gebaar om te komen. Ik dacht ‘je moet jongere de kans geven om te leren’. Maar met mijn haar? Kom op, Johan zo erg kan het niet zijn.
“Enkel de puntjes bijknippen!” zei ik.
“Nee, niet met de tondeuse! Niks met de tondeuse, aub.”
Hij knipte en knipte. En ineens … stopt hij en vraagt, “toch niet te kort?”
Ik vroeg; “kan je het langer knippen?”
Ik kreeg een verbaasde blik.
Het was niet rampzalig, maar ook niet helemaal naar mijn zin.
Gelukkig … groeit het snel weer bij.
Nu ik toch over mezelf vertel, kan er nog wel een fout bij. Een pijnlijke zelfs.
Ik was iets uit hardhout aan het maken voor in de tuin.
Enkele balken en plankjes gezaagd. Uit voorzorg voor splinters, schuurde ik de gezaagde kanten. Ik schuurde en … “auw, die zit!”
Een splinter dwars door mijn vinger. Links in en rechts eruit, mooi zichtbaar.
Gereedschap opruimen en naar de Dr. van wacht.
Als je ‘niets doet’, kan je niets fout doen!
