Op een keer ging ik tanken, soms is dat nodig. Mijn gids fluisterde in m’n oor: “koop een Subito”. Ik had geen idee wat een Subito was en hoe dit werkte. Ik tankte en stapte het tankstation binnen, “een Subito graag” zei ik. Waarop de kassière vroeg: “één van 1, 3 of 5€?”. “Euh, … van €1”, daar kon ik niet veel mee mis doen, dacht ik”. Ik kraste het lotje en won €1. Zo gebeurde dat enkele keren na elkaar tot ik op een keer aan mijn gids vroeg: “waarom is dit?”. “Zo kan je verder, Johan”. Gelijk had hij, ik gaf €1 uit en won €1. Dit kon eeuwig doorgaan. Het allerbelangrijkste dat ik te leren had was ‘voelen’. Want ik had ondertussen ook al enkele keren niets gewonnen. Ik had niet goed gevoeld maar teveel aandacht gegeven aan …, wat als ik toch … ? Ik probeerde zonder aanwijzing, tevergeefs. Dat heb ik ook weer losgelaten. Klaar om het volgende te leren.
Ik legde in het begin van een sessie duidelijk uit dat ik de Reikibehandeling deed om te oefenen en ik vroeg uitgebreid feedback. Van in het begin voerde ik een gesprek voor en na de behandeling. Ik leerde bij, zag en voelde wat ik teweeg bracht bij de ander. De ander ervaarde voornamelijk rust. “het deed deugd”, vertelde ze.
Ik voelde mij kracht toenemen. Eerst vond ik dat gek, daarna besefte ik dat ik, door anderen te behandelen, zelf meer energie creëerde. Ik werd er letterlijk beter van.
Ik leerde luisteren in het gesprek. Ik leerde mijn helende energie sturen. Bvb naar een pijnlijke knie of rug. Ik leerde veel en deed het ontzettend graag. Ik voelde mezelf groeien als het ware.
Doordat ik goed leerde luisteren en aanvoelde waar de pijn zat leerde ik ook de oplossing of mogelijkheden te zien hoe de pijn voorkomen kon worden. Doordat ik steeds meer en intenser vragen begon te stellen, kwamen klanten zelf tot inzicht.
Na een tijdje drong een eigen ruimte zich op. Ik kreeg aanvragen om vrienden en kennissen te behandelen. Klanten waren tevreden en vertelde het verder. Mond tot mond reclame deed z’n werk. Ik kreeg stilaan het gevoel dat ik er weer stond. Mijn eigenwaarde nam weer toe na lange tijd.
Ik stond er weer, misschien nog een beetje wankel maar best oké.
Hoe zie ik deze blog? Zoals ik al eerder heb aangegeven deel ik veel uit mijn ervaringen die ik gedurende 20 jaar heb mogen uitbouwen. Ook eigen ervaringen wil ik graag met je delen. Ik ben iemand die zoekt, met vallen en opstaan. Ik besef dat ik dit zoeken nodig heb om voldoening te halen uit mijn leven. Ik zoek uit welke spelregels van het leven voor mij belangrijk zijn en welke niet. Ik heb gemerkt dat bepaalde spelregels mij door de maatschappij opgelegd worden. Andere regels werden me door ‘mijn opvoeders’ aangeleerd.
Een deel van deze spelregels werken, zijn goed voor mij, passen bij mij. Andere van deze regels werken tijdelijk. Waarschijnlijk omdat ik deze regels ontgroeid ben?
Nog andere regels heb ikzelf uit te zoeken, met vallen en opstaan. Tijdens dit uitzoeken maak ik fouten en doe ik soms mensen pijn, dat is zo. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik niet bewust fouten maak of pijn doe. Maar door uit te zoeken wat ik nodig heb in mijn leven, gebeurt dit.
Waarschijnlijk zal je jezelf herkennen in dit zoeken? Al ben je er niet bewust mee bezig.
Sta eens stil bij je verlof. Plan je dit op voorhand? Misschien plan je alles tot in de puntjes of ben je eerder iemand die een rugzak of valies neemt en vertrekt naar een klein hotel dat je enkele dagen op voorhand boekte? Heb je zekerheid nodig, houvast. Moet je zeker weten dat er Wifi is in het hotel en aan het zwembad? Of maakt het niet veel uit, je zal wel zien. Heb je niet de behoefte dat je alles op voorhand weet? Hierin merk je twee verschillen. Je bent meer het één of het ander en dat is uitermate belangrijk voor je. Zo zitten we in elkaar en ook dat is oké. Later meer hierover.
Ik zal dus voornamelijk eigen ervaringen delen. Mag ik het ‘wijsheid’ noemen? Mijn wijsheid. Door uit te zoeken welke ervaringen ‘goed voelde’ deed ik wijsheid op. Door fouten te maken, deed ik wijsheid op. Het één voelde goed en het ander, … deed soms pijn. Zou ik zo vlug mogelijk willen vergeten.
Heb jij dat ook dat je niet graag een blunder maakt, dat gevoel dat je voor aap staat? Misschien herinner je je nu wel een voorval waar je voor aap stond. Je was beschaamd, je voelde je verlegen, je kon door de grond zakken. Probeer dit gevoel voor jezelf eens te omschrijven. Door dit te doen kom je dichterbij jezelf.
Je hebt na de vorige blog bewust ‘tijd gemaakt voor je gevoel’. Zeer goed!
Het is in je leven zeer belangrijk dat je tijd maakt voor je gevoel. Er is niemand, maar dan ook echt niemand die je kan vertellen of iets goed is voor jou of niet.
Ben je hierin nog niet mee, dat geeft niet? Doe je wat je doet graag voor anderen? Houden zo, voorlopig althans. Misschien ga je stilaan beseffen dat je er geen voldoening meer uit haalt?
Zoals ik al eerder aanhaalde, bewust worden doe je stap voor stap. Heb je er binnen x-aantal tijd nog steeds voldoening mee om voor anderen te zorgen, dan is dat prima. Dan ben je iemand die graag voor anderen zorgt en daaruit leert.
In het leven groeien we, allemaal. Groeien is wijsheid opdoen. Soms hebben we een fout meerdere keren te herhalen voor we beseffen dat we fout bezig zijn. Dat is nu één keer in het leven.
Of ik nog fouten maak? Jazeker, dat kan niet anders, dat besef ik me al te goed. En toch, niemand maakt graag fouten. Zeker geen grote fouten! Je zal hoogst waarschijnlijk schrijffouten tegenkomen in deze blogs. Schrijven, het is niet mijn sterkte. En toch kan het me niet weerhouden om deze blog te schrijven omdat ik ervan geniet, mijn kennis te delen met anderen.
Een oefening:
Sta eens stil met een fout die je gemaakt hebt of heb je iets fout gezegd tegen iemand. Ga hierbij eens naar je gevoel. Misschien voel je niet onmiddellijk iets, dat kan. Stel je voor dat de ander dit met jou gedaan heeft of dit tegen jou gezegd heeft.
Hoe voelt dat? Wat voel je? Knijpt je maag langzaam dicht? Krijg je spanning in je schouders? Neem deze situatie volgende keer anders aan. Je zal jezelf een plezier doen en waarschijnlijk de ander ook. Let op je eindgevoel!
Kijk eens naar de foto, herken je het stilaan? Denken – Doen – Voelen Neem de tekening op in je geheugen.
Knap dat je er weer bent. Het is voldoende dat je tijd neemt, durft nemen. Al is dat maar enkele minuten.
Bewust worden doe je niet van vandaag op morgen of door één boek te lezen, het is een proces. Gelukkig helpt deze blog je hierbij.
Tip:
Heb je er al eens aan gedacht om een dagboek bij te houden naast deze blog? Je hoeft niet veel te schrijven, enkel waar jij over nadenkt, wat je opvalt en wat je voelt.
Schrijf een datum bij je notities. Door de datum te noteren krijg je zicht op je eigen ontwikkeling.
Terugkijken in je dagboek mag.
Dat motiveert zelfs.
Een voorbeeld: Je wordt soms overdonderd door anderen en je geeft daardoor niet tijdig je grenzen aan. Door deze blog te volgen, ga je “bewust” worden wat je doet. ‘je geeft te laat je grenzen aan’ Je weet nu al dat je dit ‘niet meer’ wil. Zo kan het niet meer verder, heb je al vaker gedacht. Door deze blog te lezen en stil te staan met wat je ‘niet meer’ wil, kom je er achter wat je wel wil.
Formuleer wat je wel wil.
‘Ik geef tijdig mijn grenzen aan’
Sta stil bij wat je noteerde. Sluit je ogen en probeer je voor te stellen dat het zo is. Hoe voelt dat?
Lukt dit niet onmiddellijk, zoek een antwoord dat je onmiddellijk kan geven waardoor je kan nadenken. bvb: herhaal de vraag; “je vraagt of ik dit voor jou wil doen?” Antwoord: “ik kijk na of ik daar tijd voor heb, ik laat het je binnen 30′ weten.” Je weet dat je het ‘niet meer’ wil doen. Nu kan je je voorbereiden op de mededeling dat je dit niet zal doen.
Heb je hierbij een goed of slecht gevoel? Het is allebei oké. Dat je tijd maakt voor verandering en je gevoel is het aller belangrijkste.
