Wat nu zeker belangrijk is, meer dan ooit om te leren voelen wat iets je doet en of het nog langer bij je hoort anders is het belangrijk om er afscheid van te nemen.

Bvb: ‘ik heb vaak negatieve gedachten’ of ‘ik ben pessimistisch ingesteld’. En daarbij hoef je geen negatief persoon te zijn, maar je gedachten zijn wel vaak ‘och, dat kan niet’ of ‘niks voor mij’ of ‘ja ja allemaal goed en wel maar daar ben ik te oud voor’.
Hoor je dat stemmetje in je hoofd?
Let op je gedachten, sta er eens bij stil. Zo word je je nog meer bewust van je gedachten. Laat dat kleine stemmetje maar eens goed ratelen in je hoofd en luister ernaar. Schrijf die gedachten eens neer. Hou ze gedurende de dag bij op je gsm, die heb je vaak bij de hand. Maak er een notitie van en op een moment in de dag, schrijf je die notities in je schrift bij de andere gedachten.
Op deze manier krijg je zicht op veel van je gedachten. Al deze gedachten onthouden, zo zitten we niet in elkaar, we vergeten dit om onszelf overeind te houden. Een soort overlevingsmechanisme kan je wel zeggen.

Sta nu stil met wat je allemaal opgeschreven hebt en voel wat het je doet. Voelt het goed of toch niet? Neem je tijd, let op je ademhaling en ga voelen in je buik, je borst, je schouders enz … Maak hier voldoende tijd voor.

Dan voeg je voor jezelf een ‘STOP’ woord toe. Besef je dat je weer deze gedachten hebt, zeg “stop” tegen jezelf. Dat kan je nu je bewust bent van je gedachten. Gewoon “stop”, let op je ademhaling, misschien versnelt deze omdat je even in stress gaat. Laat je ademhaling weer vertragen. Dit kan je doen door bvb heel bewust en langzamer te gaan ademhalen.

Ga bij jezelf na welke gewoonte je heel graag wil afleren of veranderen. Hoelang heb je hiervoor nodig?
Als je echt iets wil veranderen is het belangrijk om het voor jezelf goed te omschrijven, zodat je het heel duidelijk hebt. Als je duidelijk hebt wat je echt wil, schrijf je het op. Elke morgen lees je luidop wat je geschreven hebt, dagen aan een stuk. Tot je zelfs weet wat je gaat lezen. Het mag helemaal in je hoofd inzitten. Ga daarbij zeker voelen wat het je doet als je deze verandering al bekomen zou hebben.

Actie! Zonder iets te doen, komt er natuurlijk geen verandering. Dus kom in actie met kleine stapjes.

Bvb. Je wil 3km kunnen joggen. Dan is een schema ‘start to run’ een handig hulpmiddel. Ook rustperiodes zijn belangrijk. En iemand die je motiveert om vol te houden. Iemand die je kan motiveren om toch te gaan joggen ook al regent het.

Na de actie ga je zo goed mogelijk voelen bij jezelf, wat deze actie met je doet. Benoem het voor jezelf. ‘heerlijk’ … ‘zalig’…

Geniet van de verandering, ook al is het niet eenvoudig! En weet dat deze verandering ooit ook een gewoonte wordt.
tip: leg de lat voor jezelf niet te hoog.

Ook innerlijk kan je veranderen op deze manier.

Het leven gaat snel, zo ervaar ik dat althans en toch verloopt het leren in het leven langzaam. Daarbij bedoel ik dat we regelmatig, vaak of dikwijls eenzelfde voorval moeten tegenkomen om er een les uit te leren.

Doordat ik al meer dan 20 jaar met mensen werk, heb ik ervaren dat je als mens traag leert. Ik zelf hoor daar ook bij! Er is soms veel tijd en geduld nodig om tot inzicht te komen. Je mag wel zeggen dat we als mens ‘gewoonte dieren’ zijn. We houden lang vast aan wat we kennen en aan hoe we iets doen, dat is de aardse traagheid. Door deze traagheid krijgt een ziel meerdere keren hetzelfde voor zodat je eruit kan leren. Als de tijd rijp is en je zo ver bent dat je jezelf kan en wil aanpassen aan de veranderende omstandigheden komt er inzicht. Eens het inzicht binnenkomt en gevoeld wordt komt er verandering in je leven.

Lees morgen verder 17/8

Liever geen verandering?
Als je alles liever hetzelfde houdt, als je vindt dat alles rond je te snel en te vaak verandert, noteer het.
Wat stoort je hieraan?
Heb je het liever voorspelbaar?
Waar verdraag je wel dat verandert?

Het weer is niet elke dag hetzelfde. Is dat oké voor u?
Het gedrag en de reacties van anderen zijn niet elke dag dezelfde.
Ik zelf, mijn humeur, is niet elke dag hetzelfde.
Is jouw humeur steeds hetzelfde?

We kunnen veel bepalen. Maar niet alles, dat is onmogelijk!
De manier waarop je zelf in het leven staat, de manier waarop jij naar jezelf en naar anderen kijkt. Hoe je over de ander denkt, bepaald mee je gedrag.

Werk gerust verder aan je lijst met veranderingen op die je wil bekomen.
Wat moet voor jou steeds op dezelfde manier?

Ik heb 25 jaar in het buitengewoon onderwijs les gegeven aan jongeren tussen 16 en 25 jaar. De laatste jaren waren er steeds meer jongeren met ASS (autisme spectrum). Vele van deze jongeren hadden het moeilijk met plotse veranderingen.

Tijdens een vorming dag, jaren geleden hadden we gewerkt rond het thema ASS. Daaruit was gebleken dat “iedereen”, elk personeelslid op één of andere manier één of meerdere kenmerken had van ASS.
Iedereen hield vast aan één bepaalde manier van doen of …

Enkele voorbeelden.
Eén iemand deed zijn koerssokken steeds op dezelfde manier uit en aan. Linkse sok links, rechtse sok rechts. Vielen de sokken op elkaar, was het even paniek.
Een ander persoon hing de was op de wasdraad van groot naar klein en ook in een bepaalde volgorde van kleur.
Nog een ander legde zijn pennen in dezelfde richting in z’n pennenzak.

Tijdens het coachen gebruik ik regelmatig een koffertje met staafjes. Er liggen vierkante en ronde, grote en kleine in. 8 van de 10 mensen die de staafjes gebruiken leggen nadien de staafjes steeds weer op volgorde en samen met dezelfde kleur.
Het is mooi om te zien hoe structuur en orde, rust geeft.

De komende blogs ga ik jullie meenemen in systemisch werk. In deze blogs zal ik je het belang van orde en structuur toelichten.

Ik heb het eerder gehad over de oorzaak van verandering die we niet in de hand hebben.

De verandering waar we het nu overhebben, kan je zelf aansturen. Daar ga jij bewust aanwerken.
Lijst de veranderingen op die jij wil bekomen. Blijf schrijven tot je uitgeput bent. Vul je lijst elke dag aan. Er zijn geen grenzen, noch beperkingen. Dat is voor later.

Dat was het voor vandaag.

… tot morgen

Stilstaan met, hoe ziet je wereld er vandaag uit, is geen evidentie. We staan op, leven ons leven en gaan weer slapen. We proberen te genieten. Al is dit genieten vaak tussendoor, want we hebben het druk.

Wat is genieten?
Misschien kan je zelfs genieten van verandering of misschien heb je er een hekel aan?
Besef en weet dat jij en iedereen elke dag verandert, een heel klein beetje. Je bent niet meer dezelfde als gisteren. Je wordt ouder, dat op zich is al veranderen, iedereen rond je word een dagje ouder waardoor hij of zij mee veranderen. Deze veranderingen samen zijn niet te onderschatten, al zijn ze behapbaar, het is te doen.
Misschien kijk je nu anders naar verandering?

We hebben het eerder al gehad over de veranderingen die geweest zijn. Veranderingen die je leven meebepaald hebben. Nu wil ik het hebben over de toekomst.

Welke veranderingen heb jij nodig, bij jezelf, wel te verstaan!

Ik heb gemerkt bij mijn klanten dat er veel veranderd is na 2022, bij iedereen, ook bij mezelf. Ook in m’n gezin, bij mijn familie, buren enz. We hebben deze verandering van de laatste twee jaar ondergaan, willen of niet.

Heeft deze verandering het gewenste effect gehad? Of zijn we terug bezig met onze ratrace?
Ik merk bij heel wat ondernemers dat er ontzettend veel veranderd is bij mensen. Ondernemers die werken met personeel en rechtstreeks contact hebben met klanten stellen vast dat iedereen veel minder kan verdragen, sneller op z’n paard zit.

Klanten zijn niet alleen mondiger geworden. Ze zijn zelfs agressief en permitteren zich soms het onmogelijke. Als personeel of zelfs als buitenstaander mag je niemand aanspreken dat iets niet zo hoort of dat iets niet oké is. Als je niet oppast krijg je de volle lading.

Personeel zal veel sneller aangeven dat ze iets niet doen of dat ze deze werkuren niet zullen opdagen. Ook al staat het zwart-op-wit in een contract.

Als we hierbij stilstaan. Vind je dit oké?
Wat ervaar je zelf? Waarin ben jij veranderd?

Is er strak weer iets nodig zodat we weer met de voetjes op de grond staan?
Hebben we met z’n allen weer even een flinke shock nodig om te beseffen dat we teveel eisen stellen aan anderen.

Als je het mij vraagt, stellen we gewoon teveel eisen aan onszelf. We verwachten het onmogelijke. Dat brengt stress. Deze stress moet er ergens uit.
Als je niet of te weinig stilstaat bij jezelf zal je deze stress uitwerken op anderen.

Genoeg voor vandaag.