Blog

We weten allemaal dat we niet kunnen zonder fouten te maken.
MAAR… niemand maakt graag fouten.
Erger nog, we vinden het zelfs niet oké als iemand een grote fout maakt. Terwijl dat we diep van binnen weten dat we uit fouten leren.

Hoe zou dat komen?

Fouten maken brengt teleurstelling met zich mee.
Het loopt fout, het loopt in het honderd.
Dat willen we niet. Waarom niet?

Is onze maatschappij te zeer gefocust op “goed doen” of op “scoren”?
Social media heeft daar zeker z’n aandeel in.
We tonen graag wat goed gaat.
Kijk eens waar ik ben, hoe mooi!
Kijk eens waar ik zit te eten, zo gezellig!
We tonen ons van onze mooiste, beste kant.

Zijn we misschien te hard beloond geweest als we ‘het goed doen’?
Hebben we misschien te weinig aandacht gekregen als het fout liep. Leerde we zelf bijsturen of werd het uit handen genomen?
Is er tijd en ruimte om fouten te maken in onze ‘volmaakte maatschappij’?
Nemen we de tijd om bij te sturen? Kunnen we überhaupt tijd nemen om iets recht te zetten?

Ik betrap me zelf er op dat ik zeg “ik ga vlug… ”
Gaat het erom dat we teveel willen en dat er daarom geen ruimte is voor fouten?

Wist je dat ‘fouten durven maken’ een levensles is die in ieders leven voorkomt en deze les zelfs regelmatig terugkomt?

Hoe kijk jezelf naar ‘fouten maken’?
Heb je er al gemaakt, kleine en/of grote?
Wat was de impact van je fout?

Ik kan me inbeelden als bvb een werknemer een fout maakt waardoor je een goede klant verliest, dit niet zomaar vergeten en vergeven is.
Of stel je voor dat je een verkeersovertreding begaat, niet expres. Maar dat je daardoor iemand verwond. Hoe ga je daarmee om?

Niet eenvoudig!