Blog

Stilstaan met, hoe ziet je wereld er vandaag uit, is geen evidentie. We staan op, leven ons leven en gaan weer slapen. We proberen te genieten. Al is dit genieten vaak tussendoor, want we hebben het druk.

Wat is genieten?
Misschien kan je zelfs genieten van verandering of misschien heb je er een hekel aan?
Besef en weet dat jij en iedereen elke dag verandert, een heel klein beetje. Je bent niet meer dezelfde als gisteren. Je wordt ouder, dat op zich is al veranderen, iedereen rond je word een dagje ouder waardoor hij of zij mee veranderen. Deze veranderingen samen zijn niet te onderschatten, al zijn ze behapbaar, het is te doen.
Misschien kijk je nu anders naar verandering?

We hebben het eerder al gehad over de veranderingen die geweest zijn. Veranderingen die je leven meebepaald hebben. Nu wil ik het hebben over de toekomst.

Welke veranderingen heb jij nodig, bij jezelf, wel te verstaan!

Ik heb gemerkt bij mijn klanten dat er veel veranderd is na 2022, bij iedereen, ook bij mezelf. Ook in m’n gezin, bij mijn familie, buren enz. We hebben deze verandering van de laatste twee jaar ondergaan, willen of niet.

Heeft deze verandering het gewenste effect gehad? Of zijn we terug bezig met onze ratrace?
Ik merk bij heel wat ondernemers dat er ontzettend veel veranderd is bij mensen. Ondernemers die werken met personeel en rechtstreeks contact hebben met klanten stellen vast dat iedereen veel minder kan verdragen, sneller op z’n paard zit.

Klanten zijn niet alleen mondiger geworden. Ze zijn zelfs agressief en permitteren zich soms het onmogelijke. Als personeel of zelfs als buitenstaander mag je niemand aanspreken dat iets niet zo hoort of dat iets niet oké is. Als je niet oppast krijg je de volle lading.

Personeel zal veel sneller aangeven dat ze iets niet doen of dat ze deze werkuren niet zullen opdagen. Ook al staat het zwart-op-wit in een contract.

Als we hierbij stilstaan. Vind je dit oké?
Wat ervaar je zelf? Waarin ben jij veranderd?

Is er strak weer iets nodig zodat we weer met de voetjes op de grond staan?
Hebben we met z’n allen weer even een flinke shock nodig om te beseffen dat we teveel eisen stellen aan anderen.

Als je het mij vraagt, stellen we gewoon teveel eisen aan onszelf. We verwachten het onmogelijke. Dat brengt stress. Deze stress moet er ergens uit.
Als je niet of te weinig stilstaat bij jezelf zal je deze stress uitwerken op anderen.

Genoeg voor vandaag.